ASA 2 - Wageningen 3 (einde)

Beide teams zijn nog niet veilig en dus het een “do or die” wedstrijd.

14:30
Terwijl de binnenstad van Arnhem wordt bevolkt door mensen die het nodig vinden om te protesteren tegen het feit dat een protest met een koran-verbranding niet mag doorgaan bevindt het tweede van ASA zich in de betrekkelijke rust een rechtstreeks degradatie-duel.

15:00
Arnout staat goed, Ron staat beter, Nick staat goed, Ben staat prima, Wout pakt nu net een solide remise, Jan-Willem verkloot de opening, idem-dito voor zijn buurman Tom. Fred staat moeilijk maar nog niet verloren.

15:30
Jan-Willem geeft op, Tom schaakt door tegen beter weten in. Arnout speelt echt top en verdient de winst. Ron heeft nog steeds een dikke plus, Fred pakt toch remise (netjes) en Nick gaat naar een technisch gewonnen eindspel toe.

16:45
En dan ineens gaat het heel erg hard.Ron verliest en Arnout moet remise accepteren waar hij zo geweldig heeft gestaan. Nick gaat van erg goed naar verlies zo te zien. Inmiddels is de plus van Ron compleet verdwenen.

17:10
Tom geeft op, Ben pakt een mooie remise, de plus van Ron is veranderd in een verlies en ook Nick heeft moeten opgeven. Collectieve off-day. Eindstand 2-6

ASA 2 - Hardenberg 2

Een staande ovatie wachtte Tom Brans. Foutloos gespeeld en een overwinning op het eerste bord.

De opstellingen:

De stand in de poule voorafgaande:

En het moge duidelijk zijn. Het is vandaag een degradatiekraker. Eigenlijk moet er gewoon gewonnen worden. Ben McNab ziet Abraham vandaag en ook Nick kan niet spelen. Wout van Harten en Rein Visée zijn de invallers.

15:15
Fred pakt een remise hetgeen een goede afspiegeling van de partij lijkt te zijn. Kort erop biedt de tegenstander van Jan Willem in een betere stelling remise aan hetgeen uiteraard direct wordt geaccepteerd. Tussenstand 2-1.

Bord van Malcolm ziet er niet best uit. Wout staat een tikje beter, net als Arnout, Rein en Ron. Het belooft nog spannend te worden.

15:30
Malcolm heeft inderdaad een trucje gemist en geeft op. 2-2

15:45
Na een trucje in de opening is Wout eigenlijk niet meer in de problemen geweest. Na het afruilen van het laatste stuk is het zes tegen vijf pionnen en mag Wout laten zien dat de rest slechts techniek is.

16:00
En de rest was techniek. Wout wint een mooie pot. 3-2
Arnout staat gelijk, bij Ron gokken we op remise en Rein moet winnen.

16:30
Rein loopt tegen eeuwig schaak aan. Remise. Ron in tijdnood in de tussentijd maar die heeft een soort dolle Loper. De tegenstander zit in de denktank om de (aanwezige) oplossing te vinden.

18:00
En helaas kan ik niet anders melden dan dat de tegenstander van Ron pat ontloopt en dat Arnout de winst niet weet te vinden. 4-4 en daar hebben beide teams eigenlijk net niets aan.

Voorst 1 - ASA 2: een overwinning met garantie

Door Arnout Karssenberg

Het is eindelijk gelukt: in de uitwedstrijd tegen Voorst 1 boekte ASA 2 een nipte overwinning. Daardoor heeft het nu 3 matchpunten in plaats van 1 en is de rode lantaarn overgedragen aan Hardenberg.

In de auto met Fred en Niels op weg stond het radioprogramma De Taalstaat op. Bestemming was het dorpje Wilp, waar we in het lokale dorpshuis waren uitgenodigd voor deze wedstrijd in de vijfde ronde van de KNSB-competitie klasse 4B. Frits Spits was in gesprek met taaladviseur Roos de Bruyn en het ging over het raakvlak van taal en filosofie. De redenering was zo ongeveer dit: met taal kun je op een abstract niveau een nieuwe werkelijkheid creëren, die bestaat bij de gratie van de toestemming van de toehoorders. Als je bijvoorbeeld een vergadering houdt en de voorzitter zegt “Ik verklaar de vergadering voor geopend”, dan zullen de aanwezigen dat ook zo ervaren. De notulist noteert dat de vergadering op dat tijdstip werd geopend. Alles wat voor dat moment is besproken, is geen onderdeel van de vergadering. Je weet dat het vanaf dat moment niet meer gewaardeerd wordt als je onderwerpen ter tafel brengt die niets met het doel van de vergadering te maken hebben. De fysieke werkelijkheid is niet veranderd. Je zit nog steeds in dezelfde ruimte, met dezelfde club mensen als voor het moment dat de vergadering werd geopend. Toch ervaren we het wel als een wezenlijke verandering. Met taal kun je dus invloed uitoefenen op de werkelijkheidsbeleving van mensen, en daarmee op de werkelijkheid zelf. (Heb ik jullie aandacht nog?)

Op dit moment kreeg Fred een ingeving en riep

“Maar dan kunnen wij dat ook!”

Niet veel later gevolgd door:

“Wij gaan vandaag Voorst verslaan!”

Ik vroeg nog wel hoe het dan zit als de tegenstanders precies hetzelfde zeggen, maar nee, deze nieuwe realiteit liet Fred zich niet ontnemen, en Niels en ik stemden er uiteindelijk ook van harte mee in. Bij aankomst in Voorst werd de blijde boodschap meteen gedeeld met Ben, die al voor de ingang stond te roken.

“We gaan vandaag winnen!”

Nadat Ron met de rest van het team was gearriveerd, werd het hele team op de hoogte gebracht. We moesten het alleen nog even waarmaken achter het bord.

De lokale dorpsvereniging hield een kerstviering in de grote zaal van het gebouw, om die reden moest de schaakwedstrijd in twee kleine bijzaaltjes worden afgewerkt. Bord 1 t/m 4 in het ene zaaltje, bord 5 t/m 8 in het andere. De tweesplitsing was niet ideaal, maar de (met name) senioren uit het dorp konden hierdoor wel een ongetwijfeld heel gezellige middag hebben. Terwijl in de bijzalen de stukken over de borden werden geschoven, klonken op de achtergrond de bekende kerstliederen en van buiten de geluiden van de markt, die niet meer voorstelde dan een kaasboer, een loempiakar en een kraam met groente en fruit.

De zelf gecreëerde realiteit van winst op Voorst kwam niet zonder slag of stoot tot stand. Ron werd op bord 1 gekoppeld aan Jeroen Bosch van Rosenthal en leek daar niet erg blij mee. Hij had zijn dag niet, verloor al snel een pion en daarna een stuk. Hij baalde daar een paar dagen later nog flink van. Het hoort erbij en er is geen enkele schaker die er niet over kan meepraten.

Aan het andere eind van het zaaltje met de hoge borden zorgde Fred voor een mooie meevaller. Hij vertelde in de auto terug dat hij op een gegeven moment had overwogen om remise aan te bieden, maar dat ik hem had geïnspireerd om door te spelen. Een groter compliment kun je als team captain toch nauwelijks krijgen? En dat terwijl ik mij totaal niet met de partij had bemoeid… Hoe dan ook, zijn tegenstander Michiel Jansen ging na een stelling waarin niet zo veel aan de hand leek, ineens flink de mist in. Hij had weliswaar een pion meer, maar Fred kreeg hiervoor veel activiteit terug. Daarna stelde hij Fred in staat een combinatie uit te voeren die een stuk of een dame zou opleveren. Het werd de dame, waarna Jansen onthutst opgaf.

Niels, de tweede invaller die nodig was door de afwezigheid van Jan Willem en Malcolm, had de op papier zwaarste tegenstander, Richard van Tienhoven (1977) tegenover zich zitten. Deze speelde met zwart zijn f-pion op, wat er wel wat verdacht uitzag. Toen de pion op f4 kwam, moest Niels wel beslissen waar hij met zijn aangevallen paard op g3 naartoe ging. Hij koos voor de actieve optie, Ph5. Helaas was dit de verkeerde keuze, want ondanks de actieve positie kon het paard niet veel uitrichten en viel het al snel ten prooi aan de zwarte stukken. Niels kreeg er nog wel twee pionnen voor terug, maar het was niet genoeg om de nederlaag te voorkomen.

Ondanks de twee nullen hielden we hoop. Was het de morele steun van Jeroen van Onzen en Mathieu die ons daarna vleugels gaf? Wie zal het zeggen.

Ben koos voor een soort Franse opstelling met een fianchetto van de witveldige loper en verrassend genoeg een lange rochade. Tijdens een bezoek aan de andere zaal viel mij op dat de witte koning op d3 stond, terwijl de dames en heel veel stukken nog op het bord stonden. De zwarte koning stond veilig in de rochadestelling, dus dit zag er kansrijk uit. Gezien onze achterstand had Ben extra risico genomen om meer winstkansen te hebben en dit pakte goed uit. De witte stelling met een gelijkmatige aanval afgebroken en werd het punt genoteerd.

’Vaste invaller’ Wout hield de ons welbekende Karl Denys knap op remise. Karl miste ergens een goede zet, waarna een toreneindspel restte waarin hij weliswaar de betere pionnenstructuur had, maar geen noemenswaardig voordeel meer had. De puntendeling was vrij snel daarna een feit.

Tom pakte een nuttige remise tegen de op papier veel sterkere Jacques van Gelder, hoewel hij eigenlijk had moeten winnen. In een Hollandse stelling sloeg hij een zwarte koningsaanval met gemak af. Door een blunder van zwart had hij een stuk kunnen winnen. Helaas zag Tom het niet en was zo opgelucht dat hij kon afwikkelen naar een remise-eindspel, dat hij de mogelijkheid om een stuk te winnen over het hoofd zag. Niettemin was het op papier een gunstig resultaat voor ons.

Ikzelf speelde met zwart tegen John Sloots een onhandige zet en kwam daardoor slecht en passief te staan. Ik was vastbesloten om tot het bittere eind te verdedigen en dat lukte ook goed. Het einde was alleen niet bitter door verlies, maar doordat ik remise aannam in een eindspel dat gewonnen bleek te zijn. Ik had weliswaar een pion minder, maar had de mogelijkheid torens te ruilen en een gevaarlijke randpion over te houden. Onterecht remise aannemen mag mij eigenlijk niet gebeuren, maar ondanks de gemiste kans was ik toch opgelucht met het halfje, want ik had de hele middag met de rug tegen de muur gestaan.

Net als tegen ASV 5, was Nick als laatste nog bezig en lag het lot van het team in zijn nog jeugdige handen. Ons rotsvaste geloof in de goede afloop werd nog even flink op de proef gesteld. Het stond 3,5-3,5 en Nick stond weliswaar een stuk voor, maar Lûtsen Dooper deed er met zijn actieve zware stukken alles aan om toch nog minstens een matchpunt voor Voorst te bewerkstelligen. Daarvoor had Nick het zich naar eigen zeggen onnodig moeilijk gemaakt. In plaats van de stelling dood te maken, was hij voor wat extra pionnen gegaan. Dit was niet handig, want hierdoor kreeg zwart nog tegenspel. Maar wij hadden de garantie dat het goed zou komen, en het kwam ook goed. Nick hield het hoofd koel, neutraliseerde de zwarte aanval, plantte twee torens op de zevende rij, waarna zwart niets restte dan op te geven.

4,5-3,5 voor ons, en zo werd onze overtuiging dat we gingen winnen een self-fulfilling prophecy. We hebben twee matchpunten erbij en de ranglijst ziet er ook weer een stuk fleuriger uit. Zal het elke keer lukken om op deze manier de winst te garanderen? Nee, vermoedelijk niet. Maar het uitspreken van een realistische en hoopvolle verwachting helpt. Ik ga het daarom maar gewoon zeggen:

In de laatste vier ronden gaan we minstens 5 punten halen!

Bittere nederlaag tegen ASV 5

ASV 5 - ASA 2 5-3

Door Arnout Karssenberg

De tweede wedstrijd tegen een ASV-team in dit seizoen is geëindigd in een 5-3 nederlaag. Zoekend naar een passend adjectief voor deze nederlaag ben ik op ‘bitter’ uitgekomen, want zo was de nasmaak voor mij toch wel. Met name omdat we een uitgelezen kans om de laatste plaats in de ranglijst te verlaten, hebben laten liggen en omdat we tot de absolute slotfase zicht hadden op een matchpunt of meer.

In Het Pleijwerk in IJsseloord voelde het meer alsof je bij een groot weekendtoernooi zat dan bij een KNSB-competitiewedstrijd. Maar liefst acht bezoekende teams gaven acte de présence op het bedrijventerrein in Arnhem-Oost. Tel daar de teams van ASV bij op en je komt op een mannetje of 130. Overal bekende ASV-gezichten, leden en oud-leden van ASA en allerlei andere schakers waarvan je niet wist dat ze die dag ook tegen ASV moesten spelen. De tot schaakwalhallah omgedoopte sporthal was helemaal ingericht, drie wedstrijdleiders waren opgetrommeld om de boel in goede banen te leiden, kortom, alles en iedereen was er klaar voor. Felle buien geselden het dak van de sporthal, wat een overdovend lawaai veroorzaakte, maar alleen maar bijdroeg aan de sfeer.

Qua resultaten op onze borden verliep de middag wisselend. Eigenlijk kon het de hele tijd alle kanten op.
Rein had tegen Roy Vink wat problemen in de opening. Net toen het weer gelijk stond, gaf hij een kwal weg. Hij zocht verwoed naar compensatie, maar vond die niet en gaf “misselijk van zichzelf” op. Dat laatste is toch een vervelende bijkomstigheid, die eigenlijk niet nodig is, maar waar geen enkele schaker helemaal aan ontkomt.
Achter het bord van Ben dacht zwartspeler Steven Braun lang na over zijn eerste tien zetten. Na dameruil kreeg onze man het initiatief. Helaas speelde Ben het naar eigen zeggen niet helemaal nauwkeurig, waardoor de stelling volledig gelijk werd. Zwart bood remise aan en vanwege de stand op de overige borden nam hij het maar aan.
Op bord 8 deed ‘vaste invaller’ Wout zijn best om het Bob Kooij lastig te maken. Na afloop zei Wout dat hij waarschijnlijk had moeten winnen, maar jammer genoeg verzandde de partij in remise.
Ondertussen wierp ik van achter mijn eigen bord af en toe een blik op het bord van Ron, en die blik werd elke keer een stukje bezorgder. In een damegambiet had hij met zwart weinig activiteit, en zijn witveldige loper beet zich stuk op de vijandige pionnen. Al snel ging er een zwarte pion van het bord en later nog een. De zwarte stukken hadden zich intussen wel vrijgevochten, maar twee pionnen achter was gewoon te veel en Ronnie Eggink voerde de stelling gemakkelijk naar winst.
De tegenstander van Fred, die luistert naar de naam Jacques Boonstra, gebruikte zeeën van tijd in de opening. Hierdoor had Fred gemakkelijk spel en in het middenspel won hij ook nog een paard. Right, said Fred, en hij won de partij zonder problemen.
Ik (Arnout) mocht op bord 3 met wit tegen Ruud Wille. Hij pakte de opening niet zo voortvarend aan en ik keek al snel tegen een geschatte +1.5 aan. Rond zet 20 bereikten we een stelling waarin van alles geslagen kon worden. Hij koos de verkeerde voortzetting, waarna ik een truc had die een stuk won. Vanwege de stand in de wedstrijd speelde hij nog lang duur en probeerde het mij nog zo lastig mogelijk te maken. Ik had wel wat veel tijd verbruikt en moest nog even goed bij de les blijven, maar de overwinning kwam niet meer in gevaar.
Het was nu 3-3 en Nick en Jan Willem moesten voor de beslissing zorgen. Nick had in een Kan-Siciliaan met Lb4 de pion op c3 gepakt, en die staat bekend als behoorlijk giftig. De avond ervoor had Willy in zijn les Wilhelm Steinitz geciteerd, die ooit heeft gezegd dat een pion wel wat problemen waard is. Hierop had Nick onomwonden verklaard een ‘pionpakker’ te zijn en nu wilde hij blijkbaar de daad bij het woord voegen. Witspeler Ben Gussinklo kreeg compensatie in de vorm van een loper op a3 die de zwarte rochade (voorlopig) verhinderde, het loperpaar en actiever spel, maar Nick verdedigde dapper en de witte compensatie verwaterde langzaam maar zeker. Uiteindelijk gooide wit er nog een tweede pion tegenaan, wat tot niets leidde. Juist op het moment dat ik niemand er nog aan twijfelde dat Nick ging winnen, blunderde hij, waardoor hij niet aan dameverlies kon ontsnappen. Dit was erg bitter, met name voor hem zelf. En daarmee zijn we weer terug bij de bittere smaak uit de eerste paragraaf van dit stuk. Jan Willem had namelijk een mindere stelling en mocht hooguit nog hopen op remise. Maar ook die hoop bleek ijdel: in tijdnood verloor JW een pion en Ivo van der Gouw speelde het netjes uit. Eindstand: 5-3.

Er is maar één manier om een bittere nasmaak weg te spoelen, en dat is met zoete overwinningen in de komende speelrondes!




ASA 2 - ASV 4 (live) einde 4-4

De stadsderby is begonnen. We mogen het over alles hebben behalve over het nieuwe kapsel van TeamCaptain Arnout dus daar zullen we verder niets over vermelden.

14:30
De spanning werd onze jongeling Wout van tevoren bijna teveel maar hij speelt een magistrale foutloze partij en wint op bord 7.

14:45
Ron weet oud jeugdlid Rik Roelofs knap op remise te houden en dus is de tussenstand zeer verrassend 1½-½

15:10
Bij Tom op bord 8 lijkt het een kansloze zaak met een stuk achter. De rest van de borden zijn leuk om te bekijken en behoorlijk in evenwicht met misschien nog een klein plusje voor Nick.

15:30
Fred en Desiré spelen remise. 2-1

16:15
En Rein ketst in tijdnood en kan opgeven. 2-2

16:30
Na een slechte partij verliest Tom deze terecht. Sorry Tom. 2-3

16:45
Ben staat beroerd, Arnout staat huizenhoog gewonnen in het eindspel en ook Nick staat gewonnen.

17:00
Ben kan bijna opgeven, Arnout heeft een cursus toreneindspelen nodig maar blijft gewonnen staan omdat zijn tegenstander weigert er gebruik van te maken en Nick staat inmiddels volledig gewonnen.

17:15
Ben geeft op. Nick blijft gewonnen staan en speelt het zakelijk uit. Arnout heeft moeite de winstweg te vinden.

17:30
De eerste pion bij Arnout is naar voren gegaan en nu is daar de winst ook dichtbij.

17:35
Arnout wint. De winst van Nick kan niet ver weg zijn.

17:40
Nick wint en daarmee is een hele knappe 4-4 het resultaat tegen het sterke ASV 4.

ASA 2 ten onder in Apeldoorn

Door Arnout Karssenberg

ASA 2 heeft aan de uitwedstrijd tegen Amevo Apeldoorn 3 geen wedstrijdpunten overgehouden. In Denksportcentrum Noord verloor het team met 5-3. Apeldoorn 3 pakte hiermee de koppositie in klasse 4B, ASA 2 greep de rode lantaarn.

Apeldoorn heeft natuurlijk een prima speellocatie en de middag was perfect georganiseerd. Doordat er nog vier andere teams van Apeldoorn tegelijkertijd speelden, was de zaal goed gevuld. Het zonnetje scheen ook, en dus waren alle ingrediënten aanwezig voor een lekker middagje schaken.

Qua rating begonnen behoorlijk verzwakt aan de wedstrijd. Jan-Willem, Fred en Malcolm moesten verstek laten gaan. De vervangers heetten Jeroen Kruiver, Wout van Harten en Lorens Konecny. Jeroen Kruiver had aangeboden om op bord 1 plaats te nemen. Daar heeft hij in het verleden nog wel eens gestunt door een halfje of meer te pakken. Jammer genoeg nam tegenstander Jelle Bauer een vroeg remiseaanbod niet aan. Daarna werd de stelling van Jeroen steeds slechter. Hij hield het nog lang vol, maar moest uiteindelijk capituleren.

Tom Brans trad op bord 2 aan tegen Gonzalo Tangarife Ramirez. Tom hield lang een speelbare stelling, maar gebruikte wel veel tijd. Ondanks dat hij voor de laatste 20 zetten nog maar een paar minuten + increment had, haalde hij de tijdcontrole, maar inmiddels kwam het ratingverschil wel tot uiting in de stelling die op het bord stond.

Ben walste met zwart over zijn tegenstander Ruben Schoenmakers heen. Op de koningsvleugel kon wit niets bereiken doordat Ben de boel daar dicht kon houden, terwijl hij zelf op de damevleugel een vernietigende aanval kon opzetten. Die aanval leidde al vrij snel tot winst.

Invaller Wout deed zijn best om het de ervaren Aart van de Peut zo lastig mogelijk te maken. Helaas trok zijn tegenstander uiteindelijk de partij naar zich toe, maar het spel van Wout liet zien dat hij op weg is om een uitstekende speler te worden!

Lorens hield lang stand tegen Marcel Kraaijkamp en lange tijd was van het ratingverschil van 600 punten niets te merken. Pas na een paar uur spelen verloor Lorens ergens materiaal en verloor hij de partij. Toch was het een verdienstelijke invalbeurt voor Lorens.

Ondertussen had Ron met zwart zijn geliefde Draak op het bord gekregen tegen Paul Tulfer. Deze laatste pakte het veel te rustig aan en vergat om tot een koningsaanval over te gaan. Ondertussen stonden er al wel een hoop stukken op de witte koning gericht en begon ik het punt stiekem al te tellen. Al snel drongen deze stukken de witte stelling binnen en werd duidelijk dat wit het niet kon houden. Nadat Tulfer al de dame moest geven voor een toren en een stuk, ging er ook nog een toren van het bord en was het tijd om op te geven.

Nick speelde tegen Frie van Belle weer een goede partij. Uiteindelijk bereikte hij een toreneindspel met twee pionnen meer. Nick koos voor een afwikkeling waardoor de twee pluspionnen niet met elkaar verbonden waren. Dit eindspel was theoretisch nog steeds gewonnen, maar praktisch gezien niet makkelijk om in winst om te zetten. Dat lukte Nick helaas ook niet, doordat hij het niet nauwkeurig speelde. Nick kennende zal hij het de volgende keer ongetwijfeld wel tot winst voeren.

Als laatste was ik zelf nog bezig. Tegen Theo Visschedijk bereikte ik een compleet gewonnen stelling met twee pionnen meer, maar onder tijdsdruk vond ik de juiste voortzetting niet. Het resulterende eindspel met een pion meer bleek niet meer te winnen te zijn. Toen de pluspion ook nog van het bord ging, was het potremise. Vanwege de stand in de match moest ik nog een tijdje doorspelen. Als Nick en ik nog zouden winnen, dan zou het nog 4-4 worden. Toen duidelijk werd dat het bij Nick remise was geworden, besloten Theo en ik ook maar tot remise. Uitslag: 5-3 voor de thuisploeg, en gezien het ratingverschil is dat helemaal niet slecht.

Minorpromotie en een mat van Anastasia bij ASA 2 - PION/Mook 2 (5-3)

Door Arnout Karssenberg

ASA 2 heeft zaterdag 26 november twee matchpunten gepakt tegen PION/Mook 2. In Zalencentrum Onder de Toren in Elst was een 5-3 overwinning voldoende om de punten boven de Waal te houden.

Terwijl de bar door middel van een pratend rendier en Mariah Carey in Intratuin-kerstsfeer werd gebracht, werd in de speelzaal door twee ASA-teams om elk bordpunt gevochten.

In het begin zag het er niet al te veelbelovend uit voor ASA 2, maar het sentiment sloeg snel om toen duidelijk werd dat Nick en Wouter op bord 7 en 8 op winst afstevenden. Nick is de laatste tijd niet te stoppen en ook Alexander Bouwman moest eraan geloven. Wouter profiteerde al vroeg van een blunder, maar liet zijn tegenstander na een onnauwkeurigheid weer in het spel komen. Wouter hield zijn tegenstander onder druk en dit leverde al snel weer stukwinst op, waardoor hij een toren tegen twee pionnen overhield. Dit speelde hij zonder problemen uit.

Tom Brans had een veelbelovende stelling, maar toen het moment kwam om de trekker over te halen, ging het mis. Ilan had het moeilijk met wit, zonder meteen verloren te staan. Door een gemiste zet verloor hij materiaal, waarna hij balend van zichzelf opgaf. “Als je zoiets mist, dan verdien je gewoon niet om te winnen”, hoorde ik hem nog zeggen. Ben stond al snel onder druk en was bij de eerste keer koffie halen al somber over zijn kansen om de stelling te keepen. Al vrij snel konden we hier ook inderdaad een nul noteren.

Ron had met wit van begin af aan het initiatief en de zwarte koningsstelling zag er shaky uit. Toch moest hij voorzichtig zijn, want de stelling was dynamisch en zwart had ook tactische kansen. Op het eind viel Ron de zwarte dame aan, zijn tegenstander Jorg Benningshof beantwoordde dat door de witte dame aan te vallen. Het probleem was dat zwart de dame niet kon terugslaan vanwege een mat van Anastasia. Hij zag dat mat pas nadat het was uitgevoerd: 3-3.

Ron Anastasia

Stelling na 33. … Df6

34. g5 Pfxd5 35. gxf6 Pxe3 36. Txh5 mat!

En zo moesten Jan Willem en ik de beslissing brengen. Jan Willem, die zoals gewoonlijk met zwart speelde, stond tegen Huub Blom wat minder in de opening en het middenspel. Huub dacht te winnen, maar gaf zijn voordeel langzaam weg. Onze onverwoestbare rocker kwam steeds beter te staan en bereikte uiteindelijk een toreneindspel met een vrijpion meer. JW wist de witte koning af te snijden, daarna deed de vrijpion de rest: 4-3.

Ikzelf had intussen al remise aangeboden om de teamwinst veilig te stellen, maar gezien de stand in de match sloeg Wim Gielen het aanbod af. Twintig zetten daarvoor had hij zelf al remise aangeboden, maar toen had ik dat vanwege mijn pluspion en de stand op de overige borden geweigerd. Nu nam hij te veel risico bij zijn poging nog te winnen en verloor daardoor. Wie van tevoren bij de wedkantoren had ingezet op een minorpromotie in deze wedstrijd, had een leuk bedragje kunnen winnen. In onderstaande stelling haalde mijn tegenstander Wim Gielen namelijk een paard, waarna ik nog even aan de bak moest om het eindspel te winnen (stelling na 64. … Pd5):


Stelling na 64. … Pd5

Gelukkig koos hij daarna niet de lastigste verdediging, waarna mijn f-pion ongehinderd kon promoveren, in dit geval wel tot dame.

Eindstand: 5-3. Zie alle details op KNSB Netstand


Nipte nederlaag in Nijverdal

ASA 2 is zaterdag 5 november de koppositie in klasse 4B van de KNSB-competitie kwijtgeraakt. Ondanks een creatieve opstelling is het plan om het vlaggenschipteam van ENO (Ernst, Nut en Ontspanning) minstens een matchpunt te ontfutselen jammerlijk mislukt. Aan de ene kant zijn we blij dat we tegen een sterke tegenstander een redelijke uitslag hebben neergezet, aan de andere is daar toch ook het gevoel dat er meer in heeft gezeten.

Verwacht van mij geen keurig chronologisch verslag, want het was simpelweg niet bij te houden. Ik kan mij niet herinneren ooit voor 16:30 uur al klaar te zijn geweest bij een KNSB-wedstrijd. En dit ondanks het feit dat we iets te laat begonnen omdat de helft van het team met enige vertraging in Nijverdal was aangekomen. Toen ik zelf nog bezig was de opening af te ronden, zag ik dat bij Wouter de stukken alweer in de beginstelling stonden met de witte koning op e4. Degenen die de partij gezien hebben, zeggen dat hij zwart meteen naar de strot vloog en niet meer losliet: 1-0.

Jan Willem maakter er geloof ik 1-1 van. Fred deelde het punt met zijn tegenstander, Ben boekte een keurige winst, Malcolm stond uitstekend maar ging toch ten onder. Ikzelf kwam er niet aan te pas tegen Guy Bielderman. Nadat ik de dame op het verkeerde veld had gezet, drukte hij mij van het bord af. We waren nog bezig met de analyse toen het voltallige team de analyseruimte in kan gemarcheerd met de mededeling dat we 5-3 hadden verloren. Bij Ron waren de complicaties in het middenspel in zijn nadeel uitgevallen en Rein verontschuldigde zich voor het feit dat hij het ‘gewonnen’ eindspel tegen Johan op den Dries (2110) niet tot winst had weten te voeren. Onder de streep betekende dat een kleine overwinning voor ENO 1, dat ASA 2 hiermee op de ranglijst passeerde. Met drie bordpunten op zak waren we voor het helemaal donker was alweer terug in Arnhem.



WSG 2 - ASA 2 (4-4)

Met een teamcaptain die genoot van een vakantie en de ander die door corona geveld thuis moest blijven werd een beroep gedaan op Ilan en Rein om op zoek te gaan naar een resultaat in Winterswijk.

Door Jan-Willem van Willigen

Hierbij een korte samenvatting van hetgeen ik gezien heb van de verschillende partijen.

Fred mocht vandaag als plaatsvervangende teamcaptain optreden en aan hem de taak om het team naar een resultaat te leiden. Zelf speelde hij een degelijke partij waarin weinig is gebeurd, eigenlijk een gortdroge remise maar het begin was er.

Ikzelf speelde een pirc met een aan weerszijden gemiste kansen hetgeen uiteindelijk onvermijdelijk in een remise moest eindigen. Daardoor was de tussenstand 1-1 en leek alles nog mogelijk.

Tom had op papier goede kansen en speelde een prima franse partij, terwijl hij druk aan het nadenken was over hoe hij het ging winnen ging hij door de vlag en stonden we achter.

Op dit moment ziet het er slecht uit voor ons, zowel Ilan, Ron en Wouter staan duidelijk minder. Ben zit in een betonstelling, alleen Rein gaat goed.

Rein had een pionwinst in de opening, greep zijn tegenstander bij de keel om niet meer los te laten. Mooie recht toe recht aan zege. 2-2

Bij Ron zag het er lange tijd echt slecht uit, zijn tegenstander had een gevaarlijk pionnenoverwicht in het centrum. De Arnhemse stuurlui aan wal gaven er dan ook niet veel meer voor. Maar met de fighting spirit van Ron is evenwel niks mis, hij bleef ook in tijdnood goede zetten doen. De foutjes kwamen van de opponent en Ron sloeg genadeloos toe om alsnog een punt te pakken.

Wouter speelde echt een leuke partij met tegengestelde rokades. Onze jongeling was misschien iets te agressief en kwam in een Toreneindspel met 2 pionnen minder. De tegenstander zou dit varkentje moet kunnen wassen (en hij stond ook echt dik gewonnen) maar kwam bedrogen uit. Wouter speelde een uitstekend eindspel, de vertwijfelde gebaren van z’n opponent waren voor mij het hoogtepunt van de middag. Een dik verdiende remise was er voor Wouter.

De meest flitsende verschijning was zonder meer Ben in zijn blinkende rode bolide. Ben stond de gehele partij onder druk. Pas in tijdnood wist hij zich los te rukken maar het was helaas niet genoeg voor de winst.

4-3 voor

Ilan was onze tweede invaller en hij speelde tegen een oerdegelijke veteraan, verloor een pion in het vroege middenspel en zag hem nooit meer terug. Het toreneindspel met 2 pionnen minder was kansloos en werd door de tegenstander netjes uitgespeeld.

De eindstand was derhalve 4-4 en daarmee kunnen we best tevreden zijn.

In het speellokaal (kennelijk onderdeel van een kerk) waren helaas geen alcoholische versnaperingen. Maar de twee dollemansritten door zo ongeveer de gehele Achterhoek in het autootje van Tom hadden minstens hetzelfde effect.

ASA 2 verliest nipt, maar is veilig

Door Arnout Karssenberg


Schaken bij mooi weer heeft voor mij altijd iets dubbels. Voor de meeste mensen is een mooie lentedag reden om er op uit te trekken, op een bootje rond te varen met een biertje in de hand of lekker een beetje in de tuin te werken. Maar schakers komen op zo’n dag in een denksportcentrum op een bedrijventerrein in Amersfoort bij elkaar om kleine voordeeltjes uit te melken, geniepige pionzetjes uit te voeren, elkaar minder gunstige openingsvarianten in te lokken, en ga zo maar door. En toch spookt de schaarste aan zonnig en aangenaam weer in dit deel van de wereld af en toe door je hoofd. Dat we niet de enigen waren die bij prachtig weer hun vrije tijd aan een bordspel besteedden, bleek uit het feit dat in de grote zaal naast ons een grote groep mannen fanatiek Warhammer aan het spelen was. Natuurlijk is er altijd de mogelijkheid om tussen de zetten door even naar buiten te lopen. Dat was soms ook wel nodig, want na enige tijd spelen begon het in de slecht geventileerde speelzaal behoorlijk muf te ruiken. Maar verder waren alle ingrediënten voor een mooie schaakmiddag aanwezig: een mooie locatie, een prima bar met twee vriendelijke jonge dames die de aanwezigen van koffie, tosti’s, tapbier en gefrituurde snacks voorzagen.

Of Ben McNab het ook zo’n mooie schaakmiddag vond, betwijfel ik. Hij was met eigen auto gekomen, of althans, dat was de bedoeling. Een paar honderd meter voor aankomst had zijn Volvo er de brui aan gegeven, en hij was gedwongen het laatste stukje te lopen. Het was nog maar de vraag of zijn trouwe vierwieler hem ook nog naar huis kon terugbrengen. Misschien als gevolg hiervan leek zijn schaakmotor ook te haperen. Als gevolg van een onoplettendheid kwam tegenstander Audry Burer zijn stelling binnen. En helaas kun je de ANWB niet bellen om je stelling te laten repareren. 1-0 voor de thuisploeg dus.

Tom Brans had meteen na de opening al groot voordeel. Een prachtige stelling, het loperpaar, en een pion meer dan zijn tegenstander Peter Nitrauw, die overigens verre familie van mij blijkt te zijn. Helaas wikkelde hij verkeerd af en moest uiteindelijk in een eindspel met ongelijke lopers en twee pionnen extra in remise berusten.

Ondertussen had Lodewijk Entrop al met wit zijn meerdere moeten erkennen in invaller Peter Sonder (1939). Optisch zag zijn aanval er leuk uit, maar zwart wist precies wat hij deed, pareerde alle dreigingen en hield een gewonnen stelling over.

Ik heb gemist wat er precies bij Fred Beumer gebeurde. In ieder geval was het resultaat in ons nadeel en moesten we nog een nul bijschrijven.

Mijn tegenstander Marcel Flohr pakte zijn Poolse verdediging (1. d4 b5) niet helemaal goed aan. Op zet 13 moest hij een stuk voor twee pionnen offeren om nog tegenspel te houden. Hierna won ik nog een aantal pionnen erbij, alleen kreeg hij wel actieve lopers nu. Uiteindelijk moest hij nog meer materiaal offeren om de aanval in leven te houden. Door een minder nauwkeurige zet gaf ik hem nog een praktische kans, waarbij ik in een situatie kwam waarbij de verkeerde zet tot verlies zou leiden en de goede zet tot winst. Gelukkig koos ik de goede zet en kon ik een punt bijschrijven.

Ron Engelen en zijn tegenstander Tom Officier kwamen in een ongeveer gelijke stelling remise overeen, en zodoende was het aan Niels Matser en Malcolm Lok om de 4-4 nog uit het vuur te slepen. Helaas leek er maximaal remise in het vat te zitten voor Niels en werd zaterdag 23 april 2022 niet zijn dag. In een stelling met Dame+twee stukken tegen Dame en toren, waarbij Niels degene met de toren was, had hij het zwaar. Zijn ver gevorderde a-pion kon gemakkelijk een halt worden toegeroepen, terwijl wit in de persoon van Bram van Harten met zijn witveldige loper sterke druk uitvoerde over de diagonaal a2-g8. Dat laatste werd Niels al snel fataal, waarmee het lot van het team ook bezegeld was.

Malcolm liet zich hierdoor niet van de wijs brengen. Met zijn 23e zet stelde hij stukwinst veilig en daarna kwam Henk van Jaarsveld er niet meer aan te pas:

Het enige voordeel was dat we relatief vroeg klaar waren. Hierdoor konden we de schade van het gemiste lenteweer toch nog enigszins inhalen op het terras van de om de hoek gelegen brouwerij Rock City. In de wetenschap dat lijfsbehoud in de vierde klasse door de nederlaag van Wageningen 3 nu definitief zeker is, was de 5-3 nederlaag mede dankzij het heerlijke bier en het prima eten snel weer vergeten.

ASA 2 - UVS 3: terugblik

Door Arnout Karssenberg

Omdat onze reporter Jeroen Kruiver weliswaar een live verslag deed maar ook heel druk was met allerlei randzaken hier nog een terugblik op de wedstrijd van 2 april die ons twee matchpunten en een grote opluchting bezorgde.

In het begin deed de wedstrijd denken aan een WK-kandidatentoernooi van de FIFA. Ik kan mij tenminste geen teamwedstrijd heugen waarin op vijf borden binnen twee tot drie uur de vrede getekend werd. Nadat ik al vier man voorbij had zien komen met de vraag of ze remise mochten aannemen, dan wel mij voor een voldongen feit stelden dat het remise geworden was, kreeg ik zelf ook een remiseaanbod. Ik schatte mijn stelling en de situatie op de andere borden dermate in dat ik het verstandig achtte om het aanbod aan te nemen, en deed dat dan ook.

Daarna werd het een klassieke zinderende achtbaanrit waarin de prognose voor de eindstand op basis van de ontwikkelingen op de laatste drie nog spelende borden constant wisselde van winst tot verlies tot 4-4. Ik zag de bui van een zure en nipte 3,5-4,5 nederlaag al weer hangen, moest even weg voor een belangrijk telefoontje. Toen ik ophing, zag ik de blijde gezichten van mijn teamgenoten en wist ik dat de 4,5 bordpunten alsnog op een onwaarschijnlijke manier waren binnengehaald. Waar het er lange tijd op leek dat Fred nog wel remise kon pakken, begon het er daar steeds somberder uit te zien. Ben stond allang gewonnen, maar hield het spannend. En Malcolm? Die werd samen met Ben de matchwinnaar en zijn partij tegen Furkan Dengiz met zijn eigen commentaar kun je hieronder bekijken.

Na afloop werden de overwinningen van ASA 1 en 2 traditioneel gevierd met bier en lekker eten. De leukste opmerking was van Bob Beeke. Toen iemand vroeg of het eerste al veilig is, antwoordde hij droog: “Nee, nog niet, we kunnen nog promoveren.”

Als je echt alles over deze wedstrijd wilt weten, de partijen wilt naspelen en het centipionverliesniveau van elke speler wilt weten, dan verwijs ik je naar dit uitgebreide verslag op de site van UVS.

ASA 2 - UVS 3

Met Ben McNab en Jan-Willem van Willigen weer terug in het team wordt vol goede moed van start gegaan.

Op papier kan dit een interessant treffen worden. Na inmiddels anderhalf uur gespeeld te hebben zijn er een aantal interessante stellingen ontstaan zonder dat er direct een voordeel aan te wijzen is. De foto’s bij dit artikel zijn afkomstig van Monique van Hoorn.

15:00 Tom, Lodewijk en Ron pakken alle drie een remise en kunnen aan het bier.

16:00 Jan-Willem en ook Arnout besluiten tot remise.

Fredje weet het niet remise te houden en dus is het aan Malcolm en Ben. Die stellen beiden niet teleur en winnen. En dus een mooie overwinning voor het tweede.

ASA 2 redt het niet tegen BSG 2

Door Arnout Karssenberg

ASA 2 is op 5 februari in Bussum tegen een 5-3 nederlaag aangelopen. Ondanks het forse ratingverschil zat een resultaat er lange tijd in, maar uiteindelijk werd de wedstrijd toch in het voordeel van de thuisploeg beslist.

Aangezien de wedstrijd nu een maand geleden is, kan ik mij niet al te veel meer herinneren van de partijen. Wat ik nog wel weet, is dat invaller Tom van ‘t Hoff sterk speelde en al vroeg totaal gewonnen stond:

Hierna speelde zwart nog lang door, maar Tom liet zich niet van de wijs brengen en speelde het soeverein uit.

Ikzelf kreeg met zwart een stelling die objectief gelijk was, maar waarin wit makkelijker spel had. Op het eind verdedigde ik niet nauwkeurig, waarna mijn tegenstander een winnende aanval kreeg.

Maar belangrijker dan het resultaat was dat we na de gecancelde ronde in december en de winterstop eindelijk weer een potje op een echt bord konden schaken. Hopelijk was dit de laatste onderbreking van de KNSB-competitie en gooit dat vervelende virus verder geen roet meer in het eten. En uiteraard gaan we in de komende rondes matchpunten pakken en ons veilig spelen…

Rivierenland 1 - ASA 2

Door Malcolm Lok, met toevoegingen van Arnout Karssenberg

In verband met de afwezigheid van de vorige teamcaptain hebben ik en Arnout tijdelijk de rol als teamcaptain overgenomen. Iedereen op locatie moest spelen, dus de tijd om dit artikel te schrijven kwam pas na de wedstrijd. Voor vandaag hebben wij maar liefst vier invallers: Tom van ‘t Hoff, Thijmen Terpstra, Lodewijk Entrop en Yaron Huberts.

De ventilatie in Dorpshuis Tricht was goed geregeld en het voordeel is dat je dan ook nog wat van de gemoedelijke sfeer in het dorpje meekrijgt. De overbuurman was in de tuin bezig gebruikte dozen plat te stampen, af en toe luidde de kerkklok en hoorde je de stemmen van voorbijlopende Trichtenaren. Mijn verzoek om het volume van de muziek in de bar iets lager te zetten leidde bijna tot een conflict tussen het personeel van het buurthuis, maar uiteindelijk werd aan het verzoek voldaan. Er werd nog gevreesd voor een vuurwerkactie door fans van Rivierenland die per slot van rekening wederom de wedstrijd niet mochten bezoeken, maar die bleef gelukkig uit.

Binnen het eerste uur gaat het al meteen mis, want ik krijg te horen dat Lodewijk en Yaron hebben verloren. Bij Lodewijk heb ik bij de analyse kunnen zien dat hij in een opening terecht kwam waar hij niet bekend mee was en hierdoor de verkeerde zetten speelde. Yaron heeft een schaakje over de hoofd gezien, waardoor hij een stuk verloor. Even later krijg ik te horen dat ook Thijmen heeft verloren.

Bij mijn eigen partij ging het gelukkig wel goed. We begonnen met een Siciliaan, maar dat veranderde snel naar een positionele stelling die vaak te zien is in de Engelse opening. Na een aantal fouten van mijn tegenstander heb ik een punt binnen kunnen slepen voor ASA 2.

Een moment later zie ik dat de partij van Tom in een remise is geëindigd. Tom had een pion meer, maar uiteindelijk kwamen zij in een theoretisch eindspel waarbij remise de enige uitkomst is als de tegenstander de juiste zetten speelt. De tegenstander heeft meerdere keren remise aangeboden, maar uiteindelijk was het te verleidelijk voor Tom om zijn tegenstander pat te zetten. Hieronder de partij, Tom speelt met wit.

Even later kreeg ik te horen dat ook Niels heeft verloren. Hiermee staan wij 4,5 - 2,5 achter en is onze verlies onvermijdelijk. Ron Engelen heeft nog wel een punt binnen kunnen slepen. Zijn tegenstander gaf eerst een pion weg, daarna nog een pion en vrij snel daarna konden de andere stukken ook in het doosje.

Arnout speelde met zwart een Caro-Kann. Het ging lang gelijk op en de tegenstander bood al vroeg remise aan. Hij wilde per se winnen vanwege de stand op de andere borden. Helaas bleef de stelling binnen de remisemarge, ook nadat hij een pion won. Kort daarvoor had zijn tegenstander voor de tweede keer remise aangeboden. Aan het eind nam hij te veel risico en kwam slechter te staan, maar toen bood zijn tegenstander voor de derde keer remise aan. Ze waren toen nog als enige bezig en als team hadden we al verloren, daarom besloot Arnout het aanbod aan te nemen.

ASA 2 - Het Kasteel 1

Met Tom van ‘t Hoff als invaller is ook ASA 2 van start gegaan tegen het op papier veel sterkere Kasteel uit Wijchen.

Het gaat al snel mis. Binnen anderhalf uur staan de eerste twee nullen op het uitslagen formulier.

Inmiddels de slachtoffers kort gesproken. Bij Tom was het een gevalletje “was nu maar naar Pearle gegaan”, met de toren wordt een pion geslagen en wordt de dekkende loper compleet over het hoofd gezien. Lodewijk werd vanaf het begin onder druk gezet en kon zich hier niet onderuit spelen.

Kent u die grap van die schaker die er van overtuigd is dat hij totaal gewonnen staat totdat hij zich realiseert dat hij een stuk achter staat? Ron Engelen kent hem nu wel en geeft op.

Dan maar eens een blik op de andere borden geworpen op zoek naar een lichtpuntje. Bij Arnout zie ik die nog niet en sterker, ik ben bang dat hij de boel aan het verstieren is. Jan-Willem staat een pion achter maar daar lijkt nog niet veel aan de hand te zijn. Gelukkig zie ik bij Ben wel een mooie stelling. Ben heeft wel voor de zekerheid de winnende loper veilig opgeborgen achter twee pionnen waarbij het een zekerheidje lijkt te zijn dat zodra die lijn zich opent dat het begin zal zijn van een aanval op de koningsvleugel. Malcolm staat in mijn optiek verloren met een opgesloten toren en bij Tom zie ik gelukkig wel een mooie solide stelling met een pionnetje meer.

Het verlies bij Malcolm is inmiddels geïncasseerd en Ben behaald een mooie remise. De stand is derhalve inmiddels ½-4½. Voor Arnout is dit wellicht niet het droomdebuut als teamcaptain zoals hij gewild zou hebben. Bij Jan-Willem ziet het er goed uit en lijkt een remise ook zeker. Arnout gaat verliezen en bij Tom zie ik nog steeds wel minieme kansjes op een winstpartij.

Jan-Willem pakt inderdaad een mooie remise en Arnout geeft op. Met alleen Tom nog spelend is de stand nu 1-6. Het goede nieuws voor de nieuwbakken teamcaptain is natuurlijk dat vanaf hier alles alleen maar beter kan gaan.

Wageningen 3 - ASA 2 : Einduitslag 3,5-4,5

Vanaf ca. 13:30 uur werd er een live verslag gemaakt van de wedstrijd tussen Wageningen 3 en ASA 2.

We zijn begonnen. Leo was even de tijd vergeten, maar na een telefoontje was hij toch net voor 13:30 uur binnen.
De opstelling is de volgende:

WG3-ASA2-0.JPG

14:15 uur:

We zijn ruim een uur bezig (voor de meesten dan want Leo is nog maar 45 minuten bezig :-)).
Jorick heeft en pionnetje verloren uit de opening, maar daarvoor wel wat mee activiteit gekregen. Ik zie alleen nog niet hoe hij daar gebruik van zou kunnen maken. Maar aangezien hij rondloopt lijkt hij zich in ieder geval nog geen zorgen te maken.
Leo heeft nog niet al zijn tijd ingelopen, maar heel veel scheelt het al niet meer in tijd, Het ziet er nog behoorlijk tam uit op zijn bord, maar dan zal nog wel gaan veranderen.
Bij Ron gebeurt nog niet zo veel op het eerste zicht. Er wordt langzaam wat rondgeschoven en veel tijd gespendeerd aan het verzinnen van de juiste strategie.
Bij Malcolm zien we weer eens een ongewone stelling op het bord. Daar ga ik me helemaal niet aan branden om er een mening over te geven.
Bij Niels zie het wel positief in. Niet zozeer omdat het er duidelijk beter uitziet, maar mee een gevoel dat zijn steling beter speelbaar is.
Bij Jan-Willem gebeurt al een heleboel en daar kunnen we mogelijk over niet al te lange tijd meer over melden. Hetzelfde geldt voor Ben die een pionnetje heeft gewonnen in de opening en voor zijn doen zeer aanvallend staat. Als dat maar goed gaat…Ben en aanvallend was in het verleden nooit echt een goede combinatie.
Tom heeft een qua rating gelijkwwardige tegenstander. Leuk, want dit is toch een lastige klasse voor hem. Eens kijken of hij een goede start van de competitie kan maken (hij was vorige ronde vrij).

15:00 uur:

Leo staat ondertussen een kwartier voor in tijd en heeft een leuke aanval opgezet. Ik ben benieuwd hoe zijn tegenstander dit weet te pareren. Jorick staat weliswaar nog wel zijn pionnetje achter, maar heeft een vrijpion in het centrum die hij langzaam aan het opschuiven is. Ik zie ondertussen gelukkig weer wat meer mogelijkheden in zijn stelling. Bij Ron ziet het er nog steeds zeer complex uit. Ik zie zo op het oog geen voordeel aan beide kanten.
Bij Malcom is het vergelijkbaar, complex en geen echte mogelijkheden voor één van de spelers op dit moment. Maar dat kan zo maar veranderen.
Niels heeft enorme druk op de Koningsvleugel van de tegenstander. Het wordt echter lastig om nog een extra stuk erbij te halen. Mogelijk moet hij forceren met een stuk offer. We gaan binnen niet al te lange tijd weten wat het gaat worden. Bij Jan-Willem zie ik ook nog geen echte winst of verlies in de partij. Ook qua tijd vergelijkbaar.
De tegenstander van Ben is iets onder de druk uit gekomen. Ben staat nog steeds een gezonde pion voor, maar heeft op dit moment geen mogelijkheden om door te drukken.
Tom staat riant in tijd voor tot zijn eigen verbazing. Na 20 zetten is er nog geen stuk van het bord. Dat kan nog wel eens een lange zit worden. Mogelijk dat het half uur voorsprong van Tom hem gaat helpen.

15:45 uur:

Leo is al klaar. Na een verwoestende aanval pakte hij het punt en zit nu lekker te genieten van ijn 0.0% biertje.
Jorick heeft het lastig en het is de vraag of hij het gaat redden, omdat hij nog steeds een pion achterstaat en een 2e pion lijkt te hangen. Zijn vrij pio is afgeruild, dus dat voordeel is hij kwijt. Bij Ron staan nog steeds heel stukken op het bord. Hij heeft alleen minder tijd en dat wordt mogelijk ook nog lastig. Bij Malcolm wordt het bord steeds leger. Nog niets te zeggen wie er gaat winnen.
Niels heeft, om erger te voorkomen, zijn Toren geofferd, maar kan net geen mat zetten. Het bijft dreigend, maar de tegenstander heeft nu de mogelijkheden om zijn stukken erbij te halen en dan staat hij zelfs 2 stukken achter.
Bij Jan-Willem gaat de tijd ook een probleem worden. Er komt wat meer ruimte op het bord, dat dan weer wel, maar dat speelt niet gemakkelijker.
Ben heeft nog steeds iets voordeel, maar krijgt het niet voor elkaar om door te drukken. Ik ben benieuwd wat er gaat gebeuren als er nog wat zware stukken afgeruild worden. Tom heeft net een randpion weggegeven op zijn Koningsvleugel. Al met al staan we voor, maar ik ben nog niet optimistisch naar de afloop.

16:00 uur:

Het gaat ineens hard. Ben weet stukken af te ruilen en komt in een Toren/Paard tegen Toren stand voor te staan. Na wat afruilen van pion gooit hij nog een Paarden vork ertegen aan en de winst is binnen. Tegelijkertijd is het afgelopen op het bord van Malcolm. Hij stond beroerd, maar de tegenstander doet net één zet verkeerd en het gevolg is Torenverlies, waardoor Malcolm ipv verlies de winst naar zich weet te trekken (update 11/10: het was geen Torenverlies, maar door een tactische zet die de tegenstander gemist had, verloos deze een Loper en beide Paarden en kon dus gelijk ophouden). 3-0 voor dus, maar we zullen die punten hard nodig hebben, want Niels staat ondertussen verloren en bij Jorick wordt het ook steeds lastiger. Tom staat een pion achter als ik het goed heb gezien, dus Wageningen 3 zal toch nog wel wat puntjes gaan pakken vanmiddag.

16:35 uur:

Het is hier bloedstollend. Niels verliest zoals ondertussen ook verwacht was. Jan-Willem kan niet verder komen dan remise. Tussenstand: 1,5-3,5.
Echter, Jorick staat volkomen verloren. Ron staat voor, maar mist een directe winst volgens Leo. Hij staat echter nog steeds heel goed. Bij Tom staan er alleen nog pionnen en 3 lichte stukken aan beide kanten. Het was vooral schuiven de hele tijd. Er lijkt nu een opening geforceerd worden door Tom, maar het is de vraag of dat wel wenselijk is. Remise is nu prima voor hem.

18:00 uur:

Ook Tom weet het niet te redden. Langzaam werd hij teruggedrongen en op het laatst was er geen houden meer aan. Einduitslag daarom 3,5-4,5. Niet iedereen zal tevreden zijn over zijn partij, maar over het algemeen heeft iedereen toch weer een leuke middag gehad en het belangrijkste: de eerste matchpunten zijn binnen.

WG3-ASA2-1.JPG