ASA 2 ten onder in Apeldoorn

Door Arnout Karssenberg

ASA 2 heeft aan de uitwedstrijd tegen Amevo Apeldoorn 3 geen wedstrijdpunten overgehouden. In Denksportcentrum Noord verloor het team met 5-3. Apeldoorn 3 pakte hiermee de koppositie in klasse 4B, ASA 2 greep de rode lantaarn.

Apeldoorn heeft natuurlijk een prima speellocatie en de middag was perfect georganiseerd. Doordat er nog vier andere teams van Apeldoorn tegelijkertijd speelden, was de zaal goed gevuld. Het zonnetje scheen ook, en dus waren alle ingrediënten aanwezig voor een lekker middagje schaken.

Qua rating begonnen behoorlijk verzwakt aan de wedstrijd. Jan-Willem, Fred en Malcolm moesten verstek laten gaan. De vervangers heetten Jeroen Kruiver, Wout van Harten en Lorens Konecny. Jeroen Kruiver had aangeboden om op bord 1 plaats te nemen. Daar heeft hij in het verleden nog wel eens gestunt door een halfje of meer te pakken. Jammer genoeg nam tegenstander Jelle Bauer een vroeg remiseaanbod niet aan. Daarna werd de stelling van Jeroen steeds slechter. Hij hield het nog lang vol, maar moest uiteindelijk capituleren.

Tom Brans trad op bord 2 aan tegen Gonzalo Tangarife Ramirez. Tom hield lang een speelbare stelling, maar gebruikte wel veel tijd. Ondanks dat hij voor de laatste 20 zetten nog maar een paar minuten + increment had, haalde hij de tijdcontrole, maar inmiddels kwam het ratingverschil wel tot uiting in de stelling die op het bord stond.

Ben walste met zwart over zijn tegenstander Ruben Schoenmakers heen. Op de koningsvleugel kon wit niets bereiken doordat Ben de boel daar dicht kon houden, terwijl hij zelf op de damevleugel een vernietigende aanval kon opzetten. Die aanval leidde al vrij snel tot winst.

Invaller Wout deed zijn best om het de ervaren Aart van de Peut zo lastig mogelijk te maken. Helaas trok zijn tegenstander uiteindelijk de partij naar zich toe, maar het spel van Wout liet zien dat hij op weg is om een uitstekende speler te worden!

Lorens hield lang stand tegen Marcel Kraaijkamp en lange tijd was van het ratingverschil van 600 punten niets te merken. Pas na een paar uur spelen verloor Lorens ergens materiaal en verloor hij de partij. Toch was het een verdienstelijke invalbeurt voor Lorens.

Ondertussen had Ron met zwart zijn geliefde Draak op het bord gekregen tegen Paul Tulfer. Deze laatste pakte het veel te rustig aan en vergat om tot een koningsaanval over te gaan. Ondertussen stonden er al wel een hoop stukken op de witte koning gericht en begon ik het punt stiekem al te tellen. Al snel drongen deze stukken de witte stelling binnen en werd duidelijk dat wit het niet kon houden. Nadat Tulfer al de dame moest geven voor een toren en een stuk, ging er ook nog een toren van het bord en was het tijd om op te geven.

Nick speelde tegen Frie van Belle weer een goede partij. Uiteindelijk bereikte hij een toreneindspel met twee pionnen meer. Nick koos voor een afwikkeling waardoor de twee pluspionnen niet met elkaar verbonden waren. Dit eindspel was theoretisch nog steeds gewonnen, maar praktisch gezien niet makkelijk om in winst om te zetten. Dat lukte Nick helaas ook niet, doordat hij het niet nauwkeurig speelde. Nick kennende zal hij het de volgende keer ongetwijfeld wel tot winst voeren.

Als laatste was ik zelf nog bezig. Tegen Theo Visschedijk bereikte ik een compleet gewonnen stelling met twee pionnen meer, maar onder tijdsdruk vond ik de juiste voortzetting niet. Het resulterende eindspel met een pion meer bleek niet meer te winnen te zijn. Toen de pluspion ook nog van het bord ging, was het potremise. Vanwege de stand in de match moest ik nog een tijdje doorspelen. Als Nick en ik nog zouden winnen, dan zou het nog 4-4 worden. Toen duidelijk werd dat het bij Nick remise was geworden, besloten Theo en ik ook maar tot remise. Uitslag: 5-3 voor de thuisploeg, en gezien het ratingverschil is dat helemaal niet slecht.