Door Arnout Karssenberg (met hulp van Tom van ‘t Hoff)

Op een dinsdagavond na een lange dag werken nog naar Nijmegen en daar tot 11 uur of half 12 over een schaakbord gebogen zitten? Dan heb je wel veel over voor je hobby. En toch was het de realiteit voor veel spelers van het eerste SOS-team van ASA. In een wat kale, maar verder prima zaal in een soort buurtcentrum moest het gebeuren. Als trotse koploper namen we het op tegen UVS 3. Om het maar meteen te spoilen: we wisten onze hogere gemiddelde rating niet in twee wedstrijdpunten uit te drukken en moesten met een puntendeling genoegen nemen.

Tom was met de witte stukken op bord 1 al vrij vroeg klaar. Een zwart paard op c6 kwam in een genadeloze penning terecht door een voor hem uiterst vervelende loper op b5. Tom liet de penning zo lang mogelijk intact en zette zijn voordeel pas op het gunstigste moment om in materiaalwinst. Het leverde geen stukwinst op, maar de resterende stelling was zo hopeloos voor zwart, dat het daarna niet lang meer duurde.

Tom had daardoor alle tijd om de resterende partijen te observeren en aantekeningen te maken. Hiervan maak ik dankbaar gebruik, want zelf had ik weinig tijd om al te veel naar de partijen van mijn medespelers te kijken…

Lorens kwam met de zwarte stukken met een ongeveer gelijke stelling uit de opening. De remisemarge werd niet of nauwelijks overschreden, totdat de meeste stukken van het bord waren en beide spelers alleen nog twee torens en een heleboel pionnen hadden. Vanaf dat moment overspeelde Lorens zijn tegenstander, die het eindspel veel te passief behandelde. Uiteindelijk bestormde Lorens met zijn pionnen de damevleugel en dreigde door te breken. Wit bezweek onder de druk en gaf op het laatst een toren weg, waardoor het bordpunt naar ons ging.

Wout speelde een erg goede partij waarin hij af en toe wat meer en dan weer wat minder voordeel had, maar in ieder geval nooit slechter stond. Uiteindelijk kon hij door een tactiekje op de tweede rij binnenkomen met zijn toren, en uiteindelijk bracht die de overwinning.

Geert kreeg vanuit een Schotse opening een prima stelling. Ergens in het middenspel deed hij het niet helemaal optimaal, waarna zwart kon afwikkelen na een gunstig dubbel toreneindspel met een pion meer. Helaas ging er even later een tweede pion af en was de stelling verloren.

Yaron speelde met wit ook een prima partij die ontstond uit een Caro Kann met 4. … Pf6. Hij kreeg voordeel op de damevleugel en zwart had weliswaar aanvalskansen op de koningsvleugel, maar die leek Yaron te kunnen neutraliseren. Yaron had wel wat weinig tijd over en op het moment supreme maakte hij een fout, waardoor zwart beslissend kon binnenkomen en hij uiteindelijk mat ging.

Mijn tegenstander en ik gebruikten de maximale bedenktijd en hadden allebei op het eind minder dan een minuut over. Na een door mij mishandelde opening was ik goed teruggekomen en stond er lange tijd een dynamische, maar ongeveer gelijke stelling op het bord. Na enkele mindere zetten van mijn kant wist hij toch met de dame gevaarlijk binnen te dringen. Hierdoor werd ik genoodzaakt aan de noodrem te trekken:

Hier kwam wit met 57. Tc8!, een zet die ik in de hectiek over het hoofd had gezien. Terwijl de seconden wegtikten, ging ik voor mijn enige kans, 57. … Lxg2. Vervolgens ontstond er een spectaculair foutenfestival waarbij aan beide kanten mat in een paar werd gemist. Helaas trok ik uiteindelijk aan het kortste eind, doordat tegenstander Mark Baltussen aan mijn schaakjes kon ontsnappen, terwijl ik ondertussen een toren achterstond en mijn koning nog steeds in het matnet zat.

De eindstand van 3-3 was wat teleurstellend, maar wel voldoende om een ruime voorsprong te behouden op de concurrentie. In de komende twee ronden mogen we bewijzen waarom wij de terechte kampioen van klasse 2B zouden zijn!

Op de site van UVS staat ook een mooi verslag met nog meer foto’s.