Door Yaron Huberts

Op vrijdag 16 mei was alweer de laatste ronde van dit seizoen. Eigenlijk zouden wij de slotronde georganiseerd hebben, maar uiteindelijk werd deze verplaatst naar ASV, waar een stuk meer ruimte was voor de tachtig spelers van onze klasse.

Alhoewel we dankbaar waren voor de rol van ASV bij het organiseren van de slotdag, namen we onszelf voor om te schakers van ASV niet te ontzien. Het zou ons ten slotte niet gebeuren dat we voor de vijfde keer dit seizoen 4-4 zouden spelen!

Op bord 1 t/m 8 speelden Wout, Mathieu, Nick, Rein, Lorens, ikzelf, Sil en invaller Fabian.

Wout: ‘In mijn partij won ik al snel een pion in de opening, met een trucje. Lxh7+ Kxh7 Pg5+ en daarna kon ik zijn loper pakken op g4. Daarna won ik redelijk snel.’

Hierna werd er een tijd doorgeschaakt zonder dat er partijen werden afgerond. Op een gegeven moment hoorde ik Rein met zijn tegenstander praten. Benieuwd vroeg ik wat de uitslag was geworden, maar het onderwerp van gesprek was slechts wat Rein wilde drinken. Rein was nog volop bezig met een spannende partij, die uiteindelijk in een remise eindigde.

Hierna kon Lorens een uitslag noteren. Lorens: ‘Ik begon goed; ik zat er lekker in. De stelling begon in mijn voordeel te schuiven. Ik heb hier dan ook gebruik van gemaakt en ik kwam met mijn torens op mooie halfopen lijnen terecht, en ik begon de stelling van mijn tegenstander dicht te sluiten. Hij was op dat moment in de volle verdediging. Ik wist uiteindelijk door het ruimteverschil in de stelling een sterke aanval via de koningsvleugel te krijgen. Ik had een aanval met mijn torens die elkaar op de d en f- lijn goed onderhielden. Na het doorschuiven van de g- en de h-pion begon zijn stelling in te zakken en brak ik door. De laatste zet was een zet die een paard zou winnen, waarna mijn tegenstander opgaf.’

ASA had nu tweeëneenhalf punt op zak, tegenover een half punt voor ASV. Daar kan je nog van terugkomen, maar ASV had een groot probleem: de tijd op de klok. De ASV’ers hadden samen zelfs minder tijd op de klok dan iedere ASA-speler individueel.

Het meest nijpend was de situatie op bord 8, waar de speelster van ASV een groot gedeelte van de partij maar enkele seconden op de klok had. In die paar seconden lukte het haar echter om uitstekende zetten te vinden, en al gauw stond Fabian achter, waardoor hij uiteindelijk de partij verloor.

Hierna ging het mis op bord 7. ‘Ik kwam beter uit het middenspel, maar mijn tegenstander wist een kwaliteit te winnen. Ik kreeg er wel twee pionnen voor terug. Uiteindelijk hadden we alle twee weinig tijd. Ik miste een kans om een toren te winnen, en daarna blunderde ik mijn loper en gaf ik op,’ aldus Sil.

En toen leken de winstkansen voor ASA ineens geslonken. Dit leek al helemaal het geval te zijn op bord 6. Ik had een spannende partij gespeeld. In het middenspel dacht ik met een tactiek een pion te winnen, maar mijn tegenstander had zelf ook een tactiek, waardoor hij een pion voor kwam te staan in plaats van ik. De stelling was echter nog steeds vrij gelijk. Mijn tegenstander kreeg echter een sterke aanval en hij won een stuk. Het resulterende eindspel was hopeloos verloren, maar aangezien mijn tegenstander minder dan een minuut op de klok had, stelde ik het opgeven nog even uit. Even later, met twintig seconden op de klok, raakte hij door de tijdsdruk het verkeerde stuk aan, waardoor hij de stelling verloor.

Nick schreef het volgende over zijn partij: Bij Nicks partij werd een Slavische opening gespeeld. Na enkele zetten in het middenspel kreeg zijn tegenstander een duidelijk voordeel. Nick stond zwaar onder druk, maar zijn tegenstander had nog maar weinig tijd op de klok. Door de tijdsdruk draaide de partij compleet en belandden ze in een eindspel dat volkomen hopeloos was voor zijn tegenstander. Na een paar zetten gaf die dan ook op.

Ten slotte kon ook de tegenstander van Mathieu een nul noteren.

Hiermee is ASA 1 op de vierde plek geëindigd: een knap resultaat aangezien we vorig seizoen nog in een lagere klasse speelden.