Door Arnout Karssenberg

Na een verhitte strijd is de thuiswedstrijd op 30 april tegen UVS 2 in een 4-4 remise geëindigd.

Rond 23:15 uur stond er een stand van 4-3 voor de gasten uit Nijmegen op het wedstrijdformulier.
Tom had het erg zwaar gehad tegen Marcel Verstappen, maar uiteindelijk kwam de klasse van Tom toch bovendrijven. Verstappen koos een aantal suboptimale voortzettingen, nam een binnenbocht iets te scherp, liet vervolgens de zwarte b-pion iets te ver opstomen en verloor na een trucje een stuk. De rest was een kolfje naar Toms hand.

Sil speelde met wit een rollercoaster van een partij. De achtbaanrit begon na een gambiet dat niet helemaal de gewenste uitwerking had. Sil verloor daarna nog twee pionnen zonder voldoende compensatie, ondanks dat zwart de ontwikkeling lange tijd niet kon voltooien. Sil vocht goed terug en kwam zelfs nog beter te staan. Uiteindelijk lukte het zwart toch zich te bevrijden, waarna het resterende toreneindspel helaas verloren was.

Nick offerde al vroeg wat materiaal (twee pionnen, als ik het me goed herinner) en leek echt leuk spel te krijgen, maar het bleek niet voldoende te zijn. Tegenstander Matthijs Broeren had ondertussen ook best vervelende dreigingen en die deden Nick uiteindelijk de das om.

Yaron vatte zijn partij als volgt samen:

”Ik leek in de opening een ontwikkelingsvoordeel te krijgen, maar ik zag geen manier om hiervan gebruik te maken. Mijn tegenstander (Klaus Wüstefeld) kon zijn eigen ontwikkeling op tijd afronden. In het middenspel kreeg mijn tegenstander een sterke aanval en moest ik verdedigen. Na een onnauwkeurigheid van mijn tegenstander kon ik zomaar een pion winnen, die voldoende compensatie was voor de actieve en aanvallende stelling van mijn tegenstander. De stelling was echter tactisch nog steeds ingewikkeld, en even later werd ik gedwongen mijn dame te ruilen tegen een toren. De stelling was al verloren, maar aangezien het team op verlies stond en de meeste partijen al waren afgerond, wilde ik toch nog een poging wagen. Dit was echter tevergeefs en een paar zetten later kon de speler van UVS de winst opstrijken.”

Waar Wout en Mathieu ook een punt voor ASA binnensleepten, werd Lorens door Tobi van Scheijndel op een nederlaag getrakteerd. Intussen stond er 23:15 uur op de klok, en 3-4 voor UVS op het scorebord, waardoor ik (Arnout) voor de opgave stond nog een Arnhems wedstrijdpunt te redden. Daarentegen wilde Onno Marres natuurlijk minstens remise maken om de punten naar Nijmegen mee te nemen. Ik stond al heel lang beter, maar het was niet zo makkelijk om te zien hoe ik de stelling naar winst kon voeren. Ondertussen begon de klok voor ons beiden een steeds grotere rol te spelen. Hij bood remise aan, maar ik moest door en weigerde. Hierna ontstond een foutenfestival waarin ik uiteindelijk aan het langste eind trok. Met de einduitslag van 4-4 konden beide partijen goed leven.

Alle informatie over de competitie vind je hier.